Naar het midden van de wereld & Salsa les!

Na het ontbijt voelde ik me stukken beter dan afgelopen nacht. En dat was maar goed ook want Xavier een vriend van Yuli bracht ons naar la Mitad del Mundo = het midden van de wereld, hier loopt (ongeveer) de evenaar. Ondanks dat het een echte toeristische attractie is was het toch best bijzonder. Je krijgt er een rondleiding en men vertelt je over de (vroegere) gebruiken van amazone stammen, bijvoorbeeld hoe een stam lid een overwonnen vijand onthoofde daarna de huid van de schedel af stroopte en hoe ze het hoofd schoonmaken om het daarna in een pot met warm water laten sudderen totdat er een klein gekrompen hoofdje overblijft, welke de sjamaan daarna als ketting draagt. Tegenwoordig is dit verboden om met mensenhoofden te doen, maar wordt dit door de Amazone stammen nog wel met de kopjes van aapjes gedaan. Verder laten ze je een paar typische evenaar trucjes zien. Bijvoorbeeld het corioliseffect, op de evenaar zelf loopt het water uit een wastafel bijna recht het putje in, maar zet je datzelfde wastafeltje op het noordelijke halfrond dan draait de kolk van het water linksom, tegen de klok in. Maar zet je het wastafeltje dan op het zuidelijk halfrond (nog geen 8 meter vanaf het noordelijke punt) dan draait het kolkje met de klok mee. Heel grappig om te zien. Ook blijkt het erg makkelijk om een ei op een spijker te laten balanceren op de evenaar (jajaja heb vandaag een diploma verdiend, voor het balanceren van een ei op breedtegraad 00”00”00)
{CAPTION}

Één van de gekrompen hoofdjes, dit was een jongetje van een jaar of 12-14. Ze hebben het hoofdje daarna versierd met veertjes. {CAPTION}

Dit is de “penisvis” het visje wat als je plast in een bepaalde rivier in de Amazone bij je naar binnen kan zwemmen en zich dan uitvouwt als een paraplu. Wil je er vanaf, dan heb je een chirurg nodig. {CAPTION}

{CAPTION}

Mijn meest recente certificaat 😃 {CAPTION}

Na het bezoek aan het midden van de wereld gingen we lunchen bij vrienden van Xavier. Zij wonen vlak bij Quito op een boerderij. De bbq lunch duurde een paar uur en daarna werden de tafels aan de kant geschoven en was het danstijd, helaas denken latino Amerikanen blijkbaar dat dansen en gevoel van ritme is aan te leren dus ik was de pineut voor dansles. Alleen het danspasje waarbij je benen zo moet kruisen of het lijkt dat je nodig naar het toilet moet kreeg ik onder de knie.. de rest van de danspasjes was niet aan mij besteed. Maar het was ontzettend gezellig.