We besluiten onze laatste 2 nachten op een ander eiland door te brengen het wordt Isla Mujeres, de letterlijke Nederlandse vertaling: vrouwen eiland. Om daar te komen zullen we zo’n 2,5 uur moeten rijden naar Puerto Juárez vanwaar we de Ferry pakken naar Isla Mujeres. Maar eerst moeten we nog via het drukke Cancún rijden. Het rijden gaat goed maar het begint steeds drukker te worden en we komen sinds lange tijd weer de eerste verkeeerslichten tegen. In Mexico staan de meeste (of alle?) verkeerslichten na het kruispunt i.p.v. zoals in Nederland er voor. Op een gegeven moment wil ik een kruispunt oversteken en ineens begint het groene licht te knipperen, ik twijfel even en rem af maar kom direct tot de conclusie dat ik door moet rijden want anders sta ik midden op het kruispunt stil. We passeren het volledige kruispunt nog met groen knipperende lichten dus niks aan het handje dacht ik, maar dat blijkt een misvatting te zijn. Naast ons komt een politiewagen rijden met sirenes en lichten aan en deze gebiedt ons naar de kant van de weg te rijden. Terwijl er een corpulente agent (met snor!) aan komt lopen ben ik nog steeds in de veronderstelling dat er niets aan de hand is. Meneer vraagt mijn rijbewijs en die geef ik af, hij begint in uitmuntend Engels uit te leggen dat ik niet op tijd gestopt was. Ik vertel dat ik inderdaad even twijfelde maar dat ik doorreed met groen. We raken in een discussie verwikkeld waarbij ik een verkeersles van meneer krijg. Ik houd vol, ik reed door groen. Meneer begint met groene papieren te zwaaien en zegt dat de camerabeelden op het police station zijn te zien en dat hij mijn rijbewijs inneemt en ik dan daar de beelden kan terugkijken. Ik vraag waar dat policestation is, en meneer kan ineens geen Engels meer. Ik was wel een beetje klaar met hem omdat we toch al wel een 15 minuten aan de weg stonden, dus ik bel mijn Spaanstalige moat yuli en leg uit wat er loos is en zeg tegen haar dat ik niet naar een politiestation toe wil om mijn rijbewijs op te halen. Ik geef mijn telefoon met yuli aan de lijn aan meneer agent en ze voeren verderop een heel gesprek. Dan krijg ik mijn telefoon met yuli aan de lijn terug en zij vertelt me dat hij 3000 peso’s wil en dat ik dan mag doorrijden. Ze had hem gezegd dat dat veel te veel was en toen kon het naar 1500 peso’s, toen vroeg ze nog een discount en kon het ineens voor 1000 peso’s (=zo’n 50 euro) ik had het verkeerd verstaan en trek mijn portemonnee en geef hem 500 peso’s. Dat was blijkbaar ook prima want we mochten doorrijden. Achteraf gezien zijn we door een corrupte politie agent staande gehouden en hij wou gewoon cash vangen, ik wou ik dat ik nog even had volgehouden en kijken of ik hem bot kon laten vangen. Maar met 500 peso’s lichter rijden we verder en bij ieder kruispunt dat we daarna passeren heb ik het toch wel eventjes benauwd. Gelukkig gaat alles daarna goed en parkeren we de auto bij de Ferry oversteekplaats en op naar Isla Mujeres. Na aankomst gaan we lunchen in het drukke centrum van Isla Mujeres en pakken daarna een taxi naar ons hotel op de rustige zuidkant van het eiland. Het hotel ligt prachtig aan zee en we hebben een kamer met een balkon met zeezicht waar iedere morgen op ons eigen balkonnetje het ontbijt wordt uitgeserveerd, hoe goed kun je het hebben? Veel zien we niet van het eiland, we luieren en genieten van de zon, de cocktails en het uitzicht. ‘S avonds gaan we buiten de deur uiteten. Het eten is overal waar we eten (buiten het hotel om) ronduit slecht, we komen tot de conclusie dat hoe dichter je bij Cancún komt hoe slechter en duurder het eten wordt maar daarentegen worden de cocktails steeds lekkerder en de entertainment steeds beter :-). Na 2 relaxdagen is het tijd om te pakken en reizen we weer terug naar het vliegveld van Cancún en met wat vertraging op naar huis! Mexico wat ben je mooi! We hebben met verbazing de bijna 2000 km afgelegd en zijn verrast door de vriendelijke bevolking, de makkelijke bereisbaarheid en hoe goed daarbij alles is geregeld (zelfs bij een snorkeltripje word je uitgelegd hoe een snorkelmasker en snorkel werken), het lekkere eten, de mooie tropische stranden, de gezellige steden waar altijd wat te zien en te doen is, de niet te evenaren zonsondergangen en zonsopkomsten, in iets mindere mate de verscheidenheid aan beesten, en in hoge mate de zon, de fantastisch lekkere cocktails en prachtige Maya tempels. Ik kom zeker nog eens terug voor Merida, Isla Cozumel, Palenque, San Cristóbal de las Casas, Rio Lagartos, en alle cenodes die ik heb gemist. Next trip in de maak :-). Adios!
Recente reacties