Campeche

Voor mij was het een lange nacht, te veel omgevingsgeluiden (autoweg, insecten, hanen en andere dieren) om in slaap te vallen. Moe daarentegen heeft niks geen last en slaapt als een marmot. Nog voor het licht is zijn we beiden wakker en nemen een vroeg ontbijt en stappen in de auto met bestemming Campeche. Campeche is een havenstad met een ommuurd historisch centrum. Beiden zijn we n het jungle avontuur wel toe aan een leuk en levendig stadje. Onderweg naar Campeche zien we groepjes jongens fietsen langs de snel/autoweg met grote ingepakte standbeelden achterop hun fiets, we verbazen ons er over waar ze met die hitte zin in hebben. Bij aankomst in ons luxe hotel gaat meteen de bikini aan en gaan we richting het zwembad. Nadat we weer kwiek en fris zijn knappen we ons op en gaan Campeche verkennen. Het blijkt een leuke stad te zijn om doorheen te wandelen. Het staat vol met lieve kleurrijke huizen en het is al helemaal in de kerstsferen. Ook is er een stadstour per bus waar we maar wat graag mee meegaan aangezien we onze wandelkilometers de afgelopen dag al wel gemaakt hebben. Na de tour gaan we voor Guacamole en cocktails (inmiddels mag ik mezelf al wel een cocktail/guacamole expert noemen met de hoeveelheden die ik heb weggewerkt) op een balkon met uitzicht op het centrale plein met kerk. We kijken onze ogen uit. Uit de kerk komt een net getrouwd paartje welke door een groep met sterretjes wordt onthaald, de drumband komt een paar keer voorbij. Dan komt de drumband er weer aan maar nu met een dame met een mooie jurk aan in het midden en achter haar een pastoor oid. We vragen de ober wat er aan de hand is, de ober vertelt dat de dame met mooie jurk 50 is geworden en dat dat een hele grote mijlpaal is voor Mexicanen. Wij schrikken ons een hoedje, ik zou geen 50 willen worden in Mexico 😅. Verder vertelt de ober dat de jongens die wij zagen fietsen met de grote standbeelden achterop op pelgrimstocht zijn. De beelden halen of brengen ze naar Mexico City (hoe/wat begrepen we niet helemaal omdat de ober zijn Engels niet zo best was). ‘S avonds gaan we lekker uit eten en kuieren nog wat rond. Als afsluiter nemen we nog een lekkere borrel in het gezellige Calle 59. Opeens knikt mijn moeder naar 3 gasten die op het trottoir lopen en zegt tegen me, “ nou kijk ze hebben hem meegenomen hoor”. Ik kijk er naar en begrijp mijn moeder niet helemaal, totdat ze voorbij zijn en ik de middelste en grootste gast van het drietal met de handen op zijn rug een groot mes zie vasthouden. Dus ik tegen mijn moe, wtf hij heeft een groot mes op zijn rug. We wisten niet hoe gank we moesten afrekenen en zijn linea recta naar het hotel gegaan. Moe vertelde later dat ze met haar uitspraak bedoelde dat die 3 gasten er heel boos en kwaad uitzagen en dat het leek of ze de middelste gast hadden meegenomen om vergelding te doen maar dat ze het mes niet had gezien. De hele vakantie tot nu toe voelden we ons erg veilig, dus het was wel erg bizar om dat zo te zien. Vooral omdat we in alle dorpen/steden waar we tot nu toe zijn geweest veel politie hebben gezien. Het was even schrikken, maar inmiddels ( ik loop een paar dagen achter met mijn verslagjes) zijn we het voorval al weer een beetje vergeten en ik voel me nog steeds relatief veilig hier op het Yucatán schiereiland.